Δευτέρα, Απριλίου 7

Λυκούργος Κρεστενίτης

Το επώνυμο Κρεστενίτης τον 19ο αιώνα καθώς και το πρώτο τέταρτο του 20ου περέπεμπε σε σπουδαία οικογένεια πολιτικών της Ηλείας. Ο σημαντικότερος πολιτικός που ανέδειξε αυτή η οικογένεια ήταν ο Λυκούργος Κρεστενίτης (1793-1873).

Γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας και ήταν γιός του Ιωάννη Κρεστενίτη, προκρίτου Πύργου και υπεύθυνου για τα οικονομικά της επαρχείας κατα την περίοδο της επανάστασης. Το όνομα Λυκούρος δεν είναι σίγουρο οτι ήταν το πραγματικό του αλλά κατά πάσα πιθανότητα λόγω της αγάπης του για τους αρχαίους τον οδήγησε στο να υιοθετήσει αυτό το όνομα για τον ευατό του. Μάλιστα αρχαίοελληνικά ονόματα είχε δώσει και στους μαθητές του, στους οποίους δίδασκε τα ελληνικά γράμματα. (Σημ.: Άλλοι συγγενείς του που είχαν αρχαιοελληνικά επωνύματα ήταν οι: Αριστείδης Κρεστενίτης, βουλευτής, Σόλωνας Κρεστενίτης, δημοτικός σύμβουλος Πύργου και μέλος στην επιτροπή της επαρχείας Ηλείας για τα τοπικά ζητήματα στην Βουλή των Ελλήνων και Επαμεινώνδας Κρεστενίτης, γραμματέας της Δ' εθνοσυνέλευσης και αδερφός του προηγούμενου). Η μόρφωση του για την εποχή ήταν κάτι παραπάνω απο αξιόλογη αφού είχε σπουδάσει στη Ζάκυνθο και στη συνέχεια στην Ιόνιο Ακαδημία. Το 1812 μαζί με τα αδέρφια του Σταμάτη και Γιάννη(;) Κρεστενίτη άνέλαβαν, όπως μας λέει ο Μικελόπουλος στο βιβλίο του, πρωτοβουλία για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού. (Για το αν το όνομα του τρίτου αδερφού είναι Γιάννης επιφυλάσομαι. Όσον αφορά τον Σταμάτη Κρεστενίτη, οπλαρχηγό και πρόκριτο, έλαβε μέρος στη μάχη του Χλεμουτσίου και δολοφονήθηκε απο τον Ιωάννη Διάκο στο μοναστήρι της Κρεμαστής το 1823).

Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και κατα την περίοδο της επανάστασης ανέλαβε πολιτικές θέσεις. Διορίστηκε βουλευτής Ηλείας στη βουλευτική επιτροπή του Ναυπλίου ενώ εκλέχτηκε και πληρεξούσιος Ηλείας σε διάφορες Εθνοσυνελεύσεις. Κατα την περίοδο του εμφυλίου, το 1825, κατηγορήθηκε για οικονομικές ατασθαλίες, αιτία όμως ήταν το διαφορετικό πολιτικό στρατόπεδο, απο τους Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και Δημήτριο Πλαπούτα. Για να μην συλληφθή εγκατέλειψε τον Πύργο με αποτέλεσμα ο Κολοκοτρώνης να του κάψει το σπίτι. Το ίδιο έτος καταδικάστηκε με φυλάκιση τριών χρόνων για πλαστογράφηση (ακυρώθηκε αργότερα)

Μετά την επανάσταση διαπραγματεύθηκε με τον Χρύσανθο Σισίνη για το ποια πόλη θα γίνει πρωτεύουσα της Ήλιδας. Ο Σισίνης, με σκεπτικό κοτζαμπάση παρά του πολιτικού, είπε σε εκείνη τη συζήτηση: "Παρτε εσείς την πρωτεύουσα. Δεν θέλω καλαμαράδες στα πόδια μου". Έτσι ο Πύργος έγινε πρωτεύουσα Ήλιδας. Στις 22 Ιουνίου του 1832, διορίστηκε επίτροπος επι των εφοδιαστικών εγγράφων. Στην Δ΄ Εθνοσυνέλευση (17.6.1832) εκλέχτηκε πληρεξούσιος. Η μεγάλη ισχύ που διέθετε φαίνεται και απο ένα περιστατικό που περιγράφεται σε ένα απο τα βιβλία του Βύρωνα Δάβου. Συγκεκριμένα ο Κρεστενίτης στην κοινότητα Τζόγια του δήμου Μυρτουντίας είχε μεγάλες εκτάσεις, τις οποίες για να καλλιεργήσει χρειαζόταν μεγάλες ποσότητες νερού. Στην περιοχή υπήρχε ένας μικρός παραπόταμος ο οποίος κατέβαζε λίγο νερό. Προκειμένου να χρησιμοποιεί αποκλειστικά αυτός το νερό έφερε στρατιωτικό σώμα το οποίο και απείλησε τους κατοίκους της περιοχής. Αυτή η τακτική συνεχίστηκε με αποτέλεσμα ο δήμαρχος να επέμβει και ο Κρεστενίτης να αποχωρήσει άπρακτος. Το 1843 διορίστηκε διοικητής της επαρχίας Κυναίθης ενώ τον ίδιο χρόνο πληρεξούσιος Ηλείας. Το 1844 επανεκλέχτηκε βουλευτής αλλά κατηγορήθηκε για καλπονοθεία. Πάντως την ίδια χρονιά διορίστηκε υπουργός δικαιοσύνης.

Τον Οκτώβριο του 1845 πραγματοποιήθηκε δολοφονική απόπειρα εναντίον του αδερφού του βουλευτή Χαλκιόπουλου. Ως ηθικοί αυτουργοί ήταν μάλλον οι Κρεστενίτηδες και οι Αχολαίοι. Το 1848 διορίστηκε προσωρινός υπουργός δικαιοσύνης και εσωτερικών. Απο τη θέση αυτη δεν ξέχασε τους πολιτικούς του φίλους. Αμέσως, αν και προσωρινός υπουργός, διόρισε στην προεδρεία του Αρείου Πάγου τον Χ. Κλωνάρη. Προκειμένου να επεκτείνει την πολιτική του επιρροή δεν δίστασε να παύσει παράνομα δημάρχους της Ηλείας. Το 1849 ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου οικονομικών.

Στην κυβέρνηση Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου το 1855 ανέλαβε το υπουργείο οικονομικών και απο την θέση αυτή πραγματοποίησε πολλά έργα για την Ηλεία. Ένα στοιχείο που δείχνει τον χαρακτήρα του φαίνεται απο ένα ακόμη γεγονός. Ο Κρεστενίτης είχε αναλάβει να στείλει προσκλήσεις σε όλους τους βουλευτές για μια γιορτή που διοργάνωνε ο πρωθυπουργός.  Αυτός επίτηδες δεν έστειλε στους βουλευτές Ηλείας με αποτέλεσμα να είναι όλοι οι άλλοι εκτός απο αυτούς. Ο ίδιος είπε οτι έγινε απο απροσεξία όμως είναι φανερό οτι έγινε απο πολιτική σκοπιμότητα. Άλλη μια απο τις συνηθισμένες του κινήσεις ήταν να υποβάλει πρώτα την παραίτηση του απο το υπουργικό αξίωμα, όταν φαινόταν οτι θα τον αντικαθιστούσαν, έτσι ώστε να μη δίνει την εντύπωση στο λαό ότι τον έδιωχναν απο την κυβέρνηση. Το 1860 διορίστηκε υπουργός εσωτερικών στην κυβέρνηση Μιαούλη και τον ίδιο χρόνο γερουσιαστής. Τον Μάϊο του 1865 έγινε υπουργός δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Κουμουνδούρου. Η πιο σημαντική όμως στιγμή στην πολιτική σταδιοδρομία του ήταν η εκλογή του στο αξίωμα του προέδρου της Βουλής στις 14 Δεκεμβρίου 1866, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1867. Έχοντας την υποστήριξη του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου σε σύνολο 102 παρόντων έλαβε 94 ψήφους.  

Εδώ κάπου τελειώνει και η πολιτική πορεία του Κρεστενίτη. Σχετικά με την οικογένειά του.  Ο Λυκούργος Κρεστενίτης ήταν παντρεμένος με την Μαριγώ Μαυρομιχάλη πρωτότοκη κόρη του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, γεγονός που του έδινε πολιτική δύναμη αφού το συγγενικό δίκτυο της οικογένειας Μαυρομιχάλη ήταν αρκετά ισχυρό. Προσωπογραφία του υπάρχεια στη Νικολοπούλειο βιβλιοθήκη της Ανδρίτσαινας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: