Ο Θαλλής Θεοδωρίδης σαν προσωπικότητα κατατάσσεται στις δευτερεύουσες της επαναστάσεως του ΄21 καθώς η δράση του ήταν αρκετά περιορισμένη σε σχέση με αυτή των άλλων παραγόντων της Ηλείας όπως των Σισιναίων, των Αυγερινών κ.α. που είχαν πανελλήνια δράση. Όσον αφορά όμως την περιφέρεια της Ηλείας, ο Θεοδωρίδης διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στα τεκταινόμενα της εποχής και γι'αυτό και διακρίθηκε.
Γεννημένος το 1809, μάλλον στον Πύργο, καταγόταν απο την εύπορη οικογένεια Θεοδωρίδη, η οποία ήταν από τις πρώτες οικογένειες που εγκαταστάθηκαν με τα κοπάδια τους στη νεοσύστατη τότε πόλη του Πύργου εγκαταλείποντας την Δίβρη. Ως νέος μαθήτευσε δίπλα στον Λυκούργο Κρεστενίτη, ο οποίος του μετέδωσε την αγάπη του για τους Αρχαίους. Απόδειξη αυτής ήταν η μετατροπή του βαφτιστικού του "Διονύσης" σε "Θαλλής".
Με το ξέσπασμα της επανάστασης έσπευσε να πολεμήσει συγκροτώντας δικό του σώμα που υπαγόταν στους Σισίνηδες. Συμμετείχε έτσι σε μάχες στην Ηλεία (Σκαφιδιά κ.α), την Αττική καθώς και σε αυτή του Ριόλου. Παράλληλα για μια εποχή διετέλεσε γραμματέας και υπασπιστής των Σισινέων. Από την θέση αυτή απέκτησε τη δυνατότητα να βρίσκεται κοντά στις εξελίξεις, γεγονός που τον βοήθησε στις μετέπειτα συγγραφικές του ανησυχίες. Για την προσφορά του στον αγώνα τιμήθηκε πολλάκις απο την επίσημη πολιτεία.
Μετά την επανάσταση κατέλαβε διάφορες πολιτικές θέσεις όπως αυτή του αποθηκάριου του Πύργου. Ως αποθηκάριος δέχτηκε πολλές κατηγορίες για διαφθορά. Συγκεκριμένα κατηγορήθηκε οτι μαζί με τον πατέρα του και τον Πέτρο Αυγερινό, πιθανόν τον μετέπειτα δήμαρχο Πύργου, καταχράζονταν την κρατική περιουσία αποκομίζοντας τεράστια κέρδη. Παράλληλα με την πολιτική του σταδιοδρομία συνέγραψε την ιστορία της επαναστάσεως απο την δική του σκοπιά προκειμένου να διορθώσει ανακρίβειες άλλων ιστορικών.
Απεβίωσε κάπου στα 1880. Γιος του ήταν ο μεγαλοκτηματίας, δημοσιογράφος και διευθυντής της πρώτης σταφιδικής τράπεζας Αριστομένης Θεοδωρίδης και εγγονοί του οι Θαλλής και Βασίλειος Θεοδωρίδης, πολιτικός ο πρώτος και δημοσιογράφος (αριστεριστής) ο δεύτερος.
3 σχόλια:
Υπάρχει και ο πατρινός Καρατζάς
Ο Παναγιώτης Καρατζάς ήταν από τους πρωτεργάτες της εξέγερσης της Πάτρας κατά την επανάσταση του 1821.
Γεννήθηκε στην Πάτρα και το πραγματικό του όνομα ήταν Αναστασόπουλος. Από παιδί έδειξε την ανδρεία του και περιφρόνηση κατά των Τούρκων και συχνά τσακώνονταν με τους συνομήλικους Τούρκους. Κυνηγημένος καταφεύγει στα Επτάνησα, που βρισκόταν υπό Αγγλική διοίκηση και συγκεκριμένα στην Ζάκυνθο, όπου κατατάσσεται στον Αγγλικό στρατό στο 3ο τάγμα Ελλήνων λεγεωνάριων. Το 1809 επιστρέφει στην Πάτρα και ασχολείται με το επάγγελμα του τσαγκάρη, αλλά συνεχίζει να έρχεται σε σύγκρουση με τους Τούρκους.
Στις 16 Μαρτίου 1821 αρχίζει να ξεσηκώνει τους Πατρινούς κατά των Τούρκων τους οποίους τους αναγκάζει να εγκαταλείψουν την πόλη και να κλειστούν στο κάστρο και στις 21 Μαρτίου σηκώνει το λάβαρο της επανάστασης. Πήρε μέρος σε πολλές μάχες και είχε γίνει αρκετά δημοφιλής στον λαό και αυτό προκάλεσε τον φθόνο των κοτσαμπάσηδων. Κατά την πολιορκία της Πάτρας απο τον Κολοκοτρώνη, ρίχνεται πρώτος στις μάχες.
Δολοφονήθηκε, καθαρά από φθόνο μέσα στην μονή Ομπλού, από τους αχαιούς κοτσαμπάσηδες αδελφούς Κουμαναίους, που δεν σεβάστηκαν ούτε τον ιερό χώρο. Τάφηκε εκεί και ο τάφος του υπάρχει ακόμα και σήμερα στον χώρο της μονής.
Πηγές
Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης, Τόμος A΄ & Β΄, Σπυρίδων Τρικούπη, Εκδόσεις Νέα Σύνορα - Α.Α. Λιβάνη, Αθήνα 1993, SET ISBN 9602363703, Σελίδα 84
Ιστορία της Πόλεως Πατρών απο των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του 1921, Τόμος Β΄, Στέφανου Θωμόπουλου, Αχαϊκές εκδόσεις , Πάτρα 1999, ISBN 9607960092, Σελίδα 349
Πελοποννήσιοι αγωνιστές του 1821, Νικηταρά απομνημονεύματα, Φωτάκου, εκδόσεις Βεργίνα, Αθήνα 1996.
Τυπικά δολοφονήθηκε απο κάποιον Τσαλαμίδα, υποχείριο των Κουμανιαταίων. Στους επόμενος μήνες θα δημοσιεύσουμε και ένα άρθρο σχετικά με τον Καρατζά. Ως τώρα ας περιοριστούμε σε αυτό.
Δημοσίευση σχολίου