Ίδρυμα Ρόδη Κανακάρη - Ρούφου

Το ίδρυμα Ρόδη Κανακάρη - Ρούφου δεν είναι αρκετά γνωστό στους Πατρινούς, για να μην πώ δεν είναι καθόλου γνωστό. Εν μέρει είναι λογικό, αν αναλογιστεί κανείς οτι το συγκεκριμένο ίδρυμα δεν δραστηροποιείται στην περιοχή των Πατρών, και οτι ο Ρόδης Κανακάρης - Ρούφος δεν έζησε καθόλου στην Πάτρα για να αφήσει κάποιο όνομα. Στην πατρινή βιβλιογραφία, με μία βέβαια σχετική επιφυλακτικότητα, δεν νομίζω να γίνεται καμία αναφορά στην λειτουργία αυτού του ιδρύματος.

Δεδομένου οτι ο Ρόδης Ρούφος ήταν πατρινός στην καταγωγή και οτι ήταν γιός του Λουκά Κανακάρη Ρούφου, υπουργού και βουλευτή Πατρών, θα έπρεπε έστω να υπάρχει μια αναφορά. Το ίδρυμα λοιπόν αυτό ιδρύθηκε θεωρητικώς το 1972, έτος θανάτου του Ρόδη. Το καταστατικό και η βασική ιδέα υπήρχε στην διαθήκη του, η οποία ομως κρατήθηκε κρυφή για δύο χρόνια καθώς μέσα σε αυτήν αναφέρονταν αντιδικτατορικές ιδέες, γεγονός που θα δημιουργούσε προβλήματα στην οικογένεια Ρούφου. Σύμφωνα με την διαθήκη σκοπός του ιδρύματος είναι η χορήγηση προπτυχιακών και μεταπτυχιακών υποτροφιών σε φοιτητές ελληνικής υπηκοότητας που σπουδάζουν επιστήμες, οι οποίες σχετίζονται με τον κοινωνικό προβληματισμό και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για το σκοπό αυτό κληροδότησε στο ίδρυμα και μερικά ακίνητα στο κέντρο των Αθηνών.

Αν και η διαθήκη του Ρούφου δημοσιεύθηκε μετά την πτώση της Χούντας, το ίδρυμα λειτουργούσε άτυπα απο το 1972. Ένας μάλιστα απο τους πρώτους που πήραν υποτροφία ήταν ο Μάκης Παρασκευόπουλος, σημερινός δήμαρχος του Πύργου. Στο διοικητικό συμβούλιο του ιδρύματος ήταν μεταξύ άλλων οι Γιάγκος Πεσματζόγλου, Αναστάσιος Πεπονής (ακόμα), Αλιβιζάτος, συνταγματολόγος, (ακόμα) κ.α. Πρόεδρος του ιδρύματος απο ιδρύσεώς του είναι η Αριέττα Ρούφου, το γένος Σκαναβή, σύζυγος του Ρόδη. Στο πρώτο διοικητικό συμβούλιο συμμετείχαν μεταξύ άλλων οι Βίκτωρ Μελάς, δικηγόρος, Αναστάσιος Πεπονής, Αλέξανδρος Μαγκάκης κ.α. Το ίδρυμα μέχρι σήμερα λειτουργεί κανονικά χορηγώντας υποτροφίες σε φοιτητές. Η έδρα του είναι στο Κολωνάκι.

Οι παραπάνω πληροφορίες σχετικά με το ιστορικό του ιδρύματος προέρχονται απο τον γιό του Ρόδη, Θάνο Κανακάρη Ρούφο που είχε τον χρόνο να μου τα διηγηθεί.

Ρόδης  Κανακάρης - Ρούφος - Ποιός ήταν;

Γεννήθηκε το 1924 στην Αθήνα και ήταν γιος του Λουκά Κανακάρη Ρούφου, υπουργού, και εγγονός του Αθανασίου Κανακάρη Ρούφου, δημάρχου Πατρέων και υπουργού. Πήρε μέρος στην αντίσταση και σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών. Ακολούθησε διπλωματική καριέρα (1949) και ανέλαβε διπλωματικές θέσεις στην Λευκωσία, την Βιέννη και το Παρίσι. Απο την εμπειρία του μάλιστα στην Λευκωσία εμπνεύστηκε και για τα θέματα κάποιων απο τα βιβλία του. Ενώ ήταν σχεδόν έτοιμος ο διορισμός του ως πρέσβης στο Λονδίνο ξέσπασε το κίνημα της 21ης Απριλίου. Ο Ρούφος αρνήθηκε να παρουσιαστεί στην υπηρεσία του με αποτέλεσμα αρχικώς να παυθεί για ένα εξάμηνο. Το ίδιο σκηνικό συνέχιστηκε και για τα επόμενα δύο εξάμηνα με αποτέλεσμα να παυθεί οριστικώς.

Μετά την απόλυσή του ασχολήθηκε ολοκληρωτικώς με την λογοτεχνία. Το σπίτι του μάλιστα κατα τη διάρκεια της Χούντας έγινε αντιδικτατορικό κέντρο. Ήταν μάλιστα απο αυτούς που προσπαθούσαν να πείσουν τον Σεφέρη να σπάσει την σιωπή του και να καταγγείλει την Χούντα των συνταγματαρχών. Απεβίωσε τελικώς σε νεαρή ηλικία στο Κολωνάκι το 1972. Είχε τιμηθεί με το βραβείο κρατικού μυθιστορήματος, Δώδεκα και Ουράνη.