Το νόημα της αναψηλάφησης της Δίκης των Έξι, του κ. Πρωτοπαπαδάκη

Ο κ. Μιχαήλ Πρωτοπαπαδάκης* απέστειλε το συγκεκριμένο κείμενο σχετικά με την υπόθεση της αναψηλάφησης της Δίκης των Έξι στα Ιστορικά Θέματα, το οποίο και δημοσιεύω με μεγάλη ευχαρίστηση. Να υπενθυμίσω πως για το συγκεκριμένο ζήτημα είχα δημοσιεύσει αυτό. 

15 Αυγούστου - 15 Νοεμβρίου: Μνήμη της Μικρασιατικής τραγωδίας και της άδικης εκτέλεσης των Εξι

 Το θέμα ανήκει βασικά στην Νομική Επιστήμη. Ανήκει, όμως, και στην Ιστορία, επειδή αποτελεί συνέχεια της Δίκης των Έξι του 1922, η οποία, όπως είναι γνωστό, έχει καταγραφεί στην Ιστορία, και μάλιστα, ως σοβαρό ιστορικό γεγονός.

  Η Αναψηλάφηση της Δίκης των Έξι ήταν μια πράξη με νόημα ηθικό και πνευματικό: εξασφάλισε την απονομή της δικαιοσύνης σε μια περίπτωση όπου αυτή είχε καταπατηθεί βάναυσα. Στην διαδικασία της Αναψηλάφησης οι νόμοι έπαιξαν τον κυρίαρχο ρόλο τους: την διαφύλαξη των βασικών αξιών του πολιτισμού μας.

  Το γεγονός ότι η απόφαση του Στρατοδικείου του 1922 παρέμενε καταγραμμένη στο ιστορικό της Δικαιοσύνης, την βάραινε με το μελανό στίγμα της αδικίας. Χαρακτηριστικό για το βαρύ κλίμα που κάλυπτε διεθνώς την ελληνική Δικαιοσύνη και κατ’ επέκταση τον σύγχρονο πολιτισμό μας,  ήταν το παρακάτω περιστατικό:

  Όταν πριν πολλά χρόνια ο γράφων είχε μεταβεί στο Παρίσι, συνάντησε άτομα που ενδιαφέρονταν να πληροφορηθούν για την Ελλάδα, την αρχαία και την σύγχρονη. Στην κατάληξη της συζήτησης οι συνομιλητές μου, αφού εξέφρασαν την ειλικρινή  εκτίμησή  τους  για  τον  τόπο  μας,  παρατήρησαν: «Όμως, σκοτώσατε τον Πρωθυπουργό σας». Το γεγονός ότι η άδικη καταδίκη δεν είχε, τότε, αποδοκιμασθεί από την Δικαιοσύνη, φαίνεται πως γι’ αυτούς βάραινε περισσότερο από την πραγματικότητα της αναγνώρισης της αθωότητας των καταδικασθέντων, που ήδη είχε επέλθει στους χώρους της Ιστορίας και της κοινωνίας.

   Η ακύρωση (στην δικαστική γλώσσα ‘‘εξαφάνιση’’) της άδικης απόφασης απάλλαξε την Δικαιοσύνη από αυτό το όνειδος και έδωσε ελπίδα σε όσους εκτιμούν την αξία του Δικαίου. «Επιτέλους είδα ότι κάπου σ’ αυτόν τον κόσμο υπάρχει ακόμη Δικαιοσύνη», αναφώνησε από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού ένας ομογενής, όταν δημοσιεύθηκε η σχετική απόφαση του Αρείου Πάγου. Συγχρόνως, οι κατηγορηθέντες και οι οικογένειές τους απαλλάχθηκαν από το φοβερό στίγμα της προδοσίας.

  Η Αναψηλάφηση έγινε ειρηνικά, χωρίς να θιγεί το Στρατοδικείο του 1922, ούτε οι Στρατοδίκες προσωπικά. Στηρίχθηκε στο γεγονός, ότι υπήρξαν μετά την Δίκη αξιόπιστα στοιχεία, από τα οποία προέκυπτε χωρίς αμφιβολία, ότι εκείνοι που είχαν καταδικασθεί, δεν ήσαν προδότες.

   Τα πράγματα, λοιπόν, είναι απλά, διαφανή, άδολα και σύμφωνα με τους νόμους χωρίς οποιαδήποτε παρέμβαση, όπως ταιριάζει στην ‘‘τυφλή’’ Δικαιοσύνη. Για όσους αμφιβάλλουν, τους επί μονίμου βάσεως αντιρρησίες, υπενθυμίζουμε ότι η διαδικασία της Αναψηλάφησης ξεκίνησε τον Ιανουάριο 2008 και έληξε τον Σεπτέμβριο 2010. Στον ενδιάμεσο χρόνο έγιναν εκλογές και άλλαξε η πολιτική εξουσία. Ακόμη, το θέμα πέρασε από το Ζ’ Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου δύο φορές: Η πρώτη έδωσε την απόφαση 1533/2009 και η δεύτερη την 1675/2010. Στον χρόνο που μεσολάβησε μεταξύ των δύο αποφάσεων, το θέμα πέρασε από την Ολομέλεια. Εν τω μεταξύ, οι Αρεοπαγίτες του Ζ’ Τμήματος, που είχαν εξετάσει το θέμα την πρώτη φορά συνταξιοδοτήθηκαν, και έτσι την δεύτερη φορά το θέμα εξετάσθηκε από διαφορετικά πρόσωπα.

* Ο Μιχαήλ Πρωτοπαπαδάκης, εγγονός του πρωθυπουργού Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη, προσέφυγε το 2008 στον Άρειο Πάγο ζητώντας την αναψηλάφηση της Δίκης των Έξι.